…

pis bir hastane odasında iki kolun bağlı yatağa… kanın dolmuş vakuma ve kolların delik deşik. sen kendinde değilsin. temassızlıktan çalışmayan eski bir probu elimle belki bininci kez takmaya çalışırken kırık dökük iki kutu içinde soğuk bir yemek geliyor. çorbanın çatalla içilebildiğini bir turan emeksizde görmüştüm bir de burada.

saat gecenin bir yarısı çaresiz bir doktor yorgun argın vuruyor omzuna uyan demeye. sen kendinde değilsin. Şafak sökerken götürüyorlar seni. pis ve yalnız bir hastanenin kırık dökük odasında kalıyoruz bir başımıza.

Hayatlar başlar ve hayatlar biter. Çoğu insan başına gelenlerin hiç birini haketmez. Hepsini biliyorum

öfkemi içimden atamıyorum.