Sürekli yapmak istediğim şeylerden birisi – özellikle güzel bir blog yazısı okuduğumda – düzenli olarak blog yazabilmek. Aslında çokça tembel bir insan olmamdan biraz da sürekli blog yazacak kadar heyecanlı bir hayatım olmamasından dolayı bunu sürekli öteliyorum / ihmal ediyorum.
Ne zamandır ne yazsam diye düşünürken geçtiğimiz hafta oturup biraz düşünüp bir kaç konu başlığı çıkardım kendime. Bir kaç hafta içinde düzenli yazmak konusunda bir disipline oturunca bunların neler olduğunu takip edenler olarak sizler de göreceksiniz zaten. Kendime 2015 için 52 yazılık bir hedef koydum ya da daha kolay bir söylemle haftada en az bir yazı yazmaya niyetliyim!
Bundan uzun uzun yıllar önce televizyonda izlediğim güzel bir belgesel geldi bu gece aklıma nedense. Sovyetler Birliği’nin son bir kaç yılını ve yaşadığı dönüşümü anlatan bu belgeselde beni en çok etkileyen ve aklımda en çok kalan sahne eski bir Rus adetiyle ilgiliydi. Belgeselin tanıklarından olan bir Amerikalı, Rusların uzun bir yola çıkmadan önce evlerinden çıkmadan bir kaç saniye boyunca oturduğunu ve sessiz kaldıklarını anlatmıştı ve nedenini yaşadıkları yeri olduğu haliyle zihinlerine kazımak isteği olduğunu söylemişti. Eh bu beni biraz etkilemiş olacak ki zaman zaman – bazı istisnalar hariç hiç bir zaman alışkanlıklarına çok bağlı bir insan olamadım- özellikle benim için önemli bir yolculuğa çıkmadan bu adeti ben de yerine getirmeye çalışıyorum.
Bu ilk blog yazısını yazmadan önce bu adetten bahsetmeyi düşündüm ne de olsa blog yazmak işi de bir yolculuk sayılır. Aslında amacım belgeseli bulmaktı ama onun yerine bu adetin kökeni ile ilgili bir kaç yazı bulabildim. Sonuçta hristiyanlık öncesi bir pagan adeti olduğunu ve aslında asıl amacın kötü ruhların yolcuyu takip etmesini engellemek olduğunu öğrendim. Bana nedense ilk duyduğum açıklama daha sıcak ve romantik geliyor o yüzden ben böyle inanmaya devam edeceğim.
Ezcümle şimdi yola çıkmadan önce durup düşünmek zamanı… Yazılarda görüşürüz!
görsel Jaime González
Bir yanıt bırakın